دەرد باياۋان

دەرد باياۋان

شەمسى ئاشكار، قەمەر پىنھاندۇر،
بۇ ئەزەلدىن شۇنداق جەرياندۇر.
گۈل ئۈششۈگەن غېرىپ تۇپراقتا،
بۇلبۇل چەككەن داغى ئەفغاندۇر.
دەريا ئاقار دەردتە تولغىنىپ،
بۇلۇت يىغلار، ياشى راۋاندۇر.
كۈيدە ھەسرەت، يولدا جۇدالىق،
مۇغەننىنىڭ ئىشقى گۈلخاندۇر.
نابابلارنىڭ ئېتىكىدە گۈل،
ياخشىلارنىڭ ھالى ياماندۇر.
<<دانا>> دېسە تاش تۆكتى ئاسمان،
نادانلارنىڭ ئىشى ئاساندۇر.
بىقۇۋۇلنىڭ يۈرىكى زىدە،
دەردى تۈگەر چېغى قاچاندۇر؟
ئەڭ ئاخىرقى تەسەللىي شۇكى؛
<<قايغۇرما، بۇ شۇنداق جاھاندۇر!>>...